Στο παραπάνω κομμάτι της Αινειάδας περιγράφεται από το Βιργίλιο το ταξίδι του Αινεία από τις Στροφάδες προς την Λευκάδα – Άκτιο. Ανεβαίνοντας βλέπει τη Ζάκυνθο (έτσι λεγόταν το 30 π.χ. επί Βιργιλίου), το Δουλίχιο, τη Σάμη, και τους απόκρημνους βράχους του Νηρίτου δηλαδή την Ιθάκη.
Από πού πέρασαν τα πλοία του Αινεία?
Μη ξεχνάμε ότι η διαδρομή είναι φανταστική και ο Βιργίλιος τα περνά αναγκαστικά κατά την παρακάτω λογική των στίχων του:
… «Περιχαρείς διότι διέφυγον τόσας Ελληνικάς πόλεις, και διήλθον ευτυχώς ανά μέσον των εχθρών των»…
Με αυτή τη λογική γνωρίζοντας τη γεωγραφία της περιοχής, λογικά χάραξε την πορεία των πλοίων με όσο το δυνατόν λιγότερους κινδύνους δηλαδή δυτικά των νησιών, μέχρι να φτάσει στη χώρα των φίλιων Ακαρνάνων, (Οι Ακαρνάνες δεν έλαβαν μέρος στο Τρωικό πόλεμο).
(Χάρτης Ακαρνανίας)
Λίγη επεξήγηση τώρα για τη στάση των Ακαρνάνων εκ του φόβου των Αιτωλών:
« Όταν ιδρύθηκε η Αιτωλική Συμπολιτεία (3ος αιώνας π.Χ.), οι Ακαρνάνες συμμάχησαν με τον Αντίγονο της Μακεδονίας, αλλά μετά το θάνατό του ζήτησαν τη βοήθεια της Ρώμης με αποτέλεσμα να αρχίσει η επέμβαση των Ρωμαίων στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας. Οι Ακαρνάνες δικαιολόγησαν την αίτησή τους προς τους Ρωμαίους με το επιχείρημα πως μόνο αυτοί δεν είχαν πολεμήσει με τους Έλληνες στην Τροία εναντίον των Τρώων, «προγόνων» των Ρωμαίων. Άλλωστε για το λόγο αυτόν παρέμειναν αυτόνομη πολιτεία υπό την επιτήρηση των Ρωμαίων, μέχρι τη νίκη του Οκτάβιου που πλέον έγιναν καθαρά ρωμαϊκή επαρχία».
Οι πιθανότητες λοιπόν περνώντας Δυτικά της σημερινής Ζακύνθου και Κεφαλονιάς είναι να κατονομάζει σαν Σάμο την Κεφαλονιά, σαν Δουλίχιο τη Παλική και παραπλέοντάς την, «βλέπει» τους απότομους βράχους του σημερινού Καλού Όρους (Νήριτον).
(Άσσος, και οι βράχοι του Νήριτου).
Αποφεύγει τους υφάλους της Ιθάκης λέει στη συνέχεια. Προφανώς έχει φθάσει στους εκτεινόμενους κατά μισό χιλιόμετρο υφάλους Δυτικά και Βορειοδυτικά της σημερινής Αγίας Ιερουσαλήμ (Αγία Ρουσαλή – Santa Rosalia), στην Β.Δ. Έρισσο και βλέπει πλέον το ναό του Απόλλωνα στο ορεινό ακρωτήριο του Λευκάτα (φιλική χώρα, συνέχεια της Ακαρνανίας η Λευκάδα) και ο Αινείας ηρεμεί τρίβοντας τα χέρια του κατά τον Βιργίλιο, που τα κατάφερε και γλίτωσε από τους εχθρούς Έλληνες, όπου εκεί κάνει και θυσίες ευχαριστώντας τους θεούς, κλπ.
Στο παρακάτω χάρτη του Goronelli 1690 μ.χ., φαίνονται οι συγκεκριμένοι ύφαλοι (Scoglietti). Στους υπολογισμούς μας πρέπει να θέσουμε πάντα ότι η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει γύρω στο ένα μέτρο ανά χιλιετία.
(Κάντε κλικ για μεγένθυση).
Και μία σημερινή φυσική απεικόνιση των υφάλων – σκοπέλων (scoglietti) αφρισμένων καθώς τους κτυπούν τα κύματα της θάλασσας όπως φαίνονται από το νησί – κάστρο της Άσσου, ενώ στο βάθος διακρίνεται το ΝΔ ακρωτήριο Δουκάτο της Λευκάδας, (Λευκάτα κατά Βιργίλιον), όπως και ο εκεί φάρος. (Κλικ για μεγέθυνση).
Ένα άλλο σημείο που πρέπει να παρατηρήσουμε είναι η σχέση του Ομηρικού λιμανιού Ρείθρον με το σημερινό λιμάνι Fochi, Φόκι, (βλέπε χάρτη κοντά στο Φισκάρδο).
Είναι ακριβώς ίδια λέξη!
Fochi στα Ιταλικά, είναι το σημείο που ενώνεται ένα ποτάμι (κανάλι Ιθάκης εδώ), με τη θάλασσα.
Το Ρείθρον ακριβώς το ίδιο μαζί με άλλες έννοιες, γιατί είναι αρκετά «παραγωγική» αρχαία Ελληνική λέξη.
(Σημ.): Το Ρείθρον αναφέρεται από τον Όμηρο σαν λιμάνι ίσως και ευρύτερη περιοχή δηλαδή κόλπος, της Ιθάκης. Είναι δε η δεύτερη Ιταλική λέξη στον ίδιο χώρο που αντικαθιστά Ελληνική μετά το Ericius (Έρισσος), Ελληνικά Άκανθος. (Άκανθα = Ιθ – ακίς = ευθεία ακίδα = Ιθάκη).
Το δε νησί της Άσσου πάντα αόριστα Νέσσος, Naxos, (Νησί). Γιατί από τους Λατίνους δεν είχε ποτέ όνομα?? Μήπως το όνομά του ήταν μισητό για αυτούς?
Ο Βιργίλιος γράφει: … «Αποφεύγομεν τας υφάλους της Ιθάκης, βασιλείου του Λαέρτου και καταρώμεθα την γην εκείνην ένθα ετράφη ο μισητός Οδυσσεύς»…
Με αυτή τη λογική ποια είναι η Ιθάκη λοιπόν? Η Έρισσος φωτογραφίζεται!
Μισητό το όνομα Ιθάκη για τους Ρωμαίους και οι περισσότεροι καθώς φαίνεται προσπάθησαν να το εξαφανίσουν από χάρτες και γραφές!
Μη ξεχνάμε ότι η Αινειάς κατ΄ εντολή του Αυγούστου Οκτάβιου γράφτηκε, για να ενώσει τον αχταρμά που ονομάζονταν Λατίνοι, σαν τάχα απογόνους του Αινεία, των Τρώων δηλαδή, άρα εχθρούς των Ελλήνων!
Η λογική αυτών των εποχών λοιπόν λέει, ότι αφού οι Ρωμαίοι κατέλαβαν τη Κεφαλονιά δεν ήταν δυνατόν να συνεχίσει να υπάρχει το όνομα ΙΘΑΚΗ, το πιο μισητό όνομα των Λατίνων-Ρωμαίων μετά το όνομα ΟΔΥΣΣΕΥΣ και φυσικά ευκαιρίας δοθείσης το εξαφάνισαν, κάτι που δεν έκανε η Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία δηλαδή το Βυζάντιο.
Και για να συμπληρώσω την αγάπη των Λατίνων προς την τρόπο τινά μητροπολική σχέση τους με την Τροία, λίγο μετά τα μέσα του 3ου π.Χ. αιώνα στις πρώτες επαφές της Ρώμης με την Ανατολή, ζήτησαν από τον Σέλευκο Β΄ Καλλίνικο την απαλλαγή από τους φόρους της πόλης του Ιλίου (Τροίας), προβάλλοντας ως δικαιολογία την κοινή καταγωγή τους.
Πιστεύω ότι τα πιο πάνω στοιχεία αν μη τι άλλο τουλάχιστον προβληματίζουν ως προς το ζήτημα “Ομηρική Ιθάκη”.
Ρόκκος Σπύρος
ΔΕΙΤΕ ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ,, ΜΕ ΥΠΟΣΥΝΔΕΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑς
http://porosnews.blogspot.gr/2012/11/blog-post_2707.html#more