Δημοσίευση: 12/09/2008 Kefalonitis.com

Λίγο ψωμάκι ωρέ Νεοκεφαλλονίτες

Έμεινα ένα μήνα (Αύγουστο) στην Κεφαλονιά και ξέχασα τη γεύση του ψωμιού, γιατί ωρέ πατριώτες; Κόντεψε να την ξεχάσει και ο πατέρας μου στα χρόνια της κατοχής, αλλά που και που πέρναγε με μια σαπόβαρκα απέναντι στο Ξηρόμερο μετά από δυο νύχτες κουπί άλλαζε κάτι σεντόνια, κάτι ασπρόρουχα και κάτι έπιπλα, μέχρι και ένα γάϊδαρο κουβαλήσανε για ανταλλαγή, άσε το λάδι, με στάρι ή καλαμπόκι ζύμωνε η νόνα μου και έτρωγε λίγο ψωμί και έτσι δεν το ξέχασε. Μήπως πρέπει να κάμω και εγώ το ίδιο;

Ήμαρτον ρε πατριώτες σε όλη την βόρεια Κεφαλονιά μια «φούσκα» έτρωγα που το λέγαμε ψωμί, μέχρι που με έστειλε ένας φίλος στο Αργοστόλι σε ένα γνωστό φούρνο στην αγορά και πήρα δυο φραντζόλες, μία κανονική και μία καλαμποκένια. Το αποτέλεσμα; Του τις πήγα πεσκέσι να τις φάει αυτός. Εκεί λοιπόν που έλεγα τον πόνο μου, μου λέει ένας παλιός φίλος αρχιτέκτονας το επάγγελμα: Ρε Σπύρο αύριο που θα πάμε στους Πεταννούς θα περάσουμε από ένα χωριό εκεί στην Πύλαρο να πάρουμε από ένα φούρνο ψωμί σπέσιαλ χειροποίητο που τρώγαμε παλιά.

Πάμε λοιπόν και μου απαντούν δεν έχουμε. Σταματάμε λίγο πιο κάτω γυρνάει πίσω και πάει με το μαλακό ψιλοπαρακαλώντας και ώ του θαύματος γυρνάει με ένα ψωμί στη σακούλα καμαρωτός. Τα βλέπεις μου λέει τα κατάφερα και φούσκωνε σαν παγώνι.

Μούγγα κοινώς εγώ αλλά κοίταγα κλεφτά τη σακούλα. Πόσο είναι ρωτάω. Μισό κιλό μου απαντά αλλά δε πειράζει. Ρε μισόκιλα δεν έβγαζε παλιά για ψάχτο του απαντώ. Κοιτάει και ήταν ίδιο με τα άλλα. Σκάω στα γέλια, ο άλλος τα παίρνει και εκσφεντονίζει τη σακούλα με το ψωμί στα χωράφια. Για πεινασμένους θα μας πέρασε μου λέει και μας το έδωσε από λύπηση.

Αυτή είναι η φαιδρή πλευρά η αντίθετη είναι ότι ρωτώντας ένα φίλο φούρναρη μου απάντησε ότι το ψωμί για να είναι φούσκα μέσα έχει «φάει» όχι μόνο πολύ μαγιά αλλά και πολλά πρόσθετα, που σημαίνει ότι τα αλεύρια είναι χαμηλής ποιότητας άρα φθηνότερα. Έτσι είναι ωρέ πατριώτες; Αν είναι έτσι μπράβο σας ωρέ. Γιατί κερδίζετε ένα ευρώ το κιλό και μας ταΐζετε να μην πω καλύτερα τι.

Όταν έφερα τη γυναίκα μου στην Κεφαλονιά δεν χόρταινε να τρώει ψωμί και φέτα με ντομάτα Ληξουριώτικη από το φίλο μου το Δελαπόρτα. Τώρα μόνο η ντομάτα έμεινε να την τρώμε με παξιμάδι Κρητικό, σκέτη διαφήμιση του τόπου είσαστε, ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΕΧΕΤΕ; Γιατί όλο παράπονα για τους τουρίστες είσαστε, και προσέχτε γιατί και τα μαγαζιά γωνία καμιά φορά κλείνουν και μη το ξεφτιλίζετε, γιατί για πολλά πράγματα ο καιρός γαρ εγγύς. ΚΑΠΙΤΟ;

Υ.Γ. Αν υπάρχει κανένας Έλληνας που να αγοράζει 2 ευρώ το κιλό το ψωμί να βγει και να μου το πει τον παρακαλώ, εκτός και αν το Κεφαλλονίτικο το αγιάζει κάθε πρωί ο Αη Γεράσιμος και επιβαρύνεται με το άγιασμα.

Ρόκκος Σπύρος